ترکیه


پایتخت کشور ترکیه آنکاراست که در آناتولی مرکزی و در ارتفاع 850 متری واقع است. بزرگترین شهر آن استانبول، و پس از آن شهرهای آنکارا، ازمیر، آدانا و آنتالیا شهر های بزرگ ترکیه محسوب میشوند.

 واحد پول ترکیه لیر ( TL – Turkish Lira ) است که هر یورو تقریبا 2,30 لیر است. ایام کاری در هفته دوشنبه تا جمعه است، بانک ها و ادارات دولتی از 9 صبح تا 5 عصر مشغول به کار هستند. زبان رسمی کشور ترکی است، زبان ترکی توسط 220 میلیون نفر در جهان استفاده می شود و پنجمین زبان گسترده دنیاست. زبان ترکی استانبولی با حروف لاتین نوشته میشود و شش حرف بیشتر از الفبای لاتین دارد. زبان انگلیسی هم در شهرهای بزرگ استفاده می شود.

تُرکیه (به ترکی استانبولی: Türkiye) با نام رسمی جمهوری ترکیه (به ترکی استانبولی: Türkiye Cumhuriyeti)، کشوری اوراسیایی است که بخش بزرگ کشور یعنی آناتولی یا آسیای کوچک در جنوب باختر آسیا و خاورمیانه واقع است و بخش کوچکی نیز به نام تراکیه در منطقهٔ بالکان (منطقه‌ای در جنوب خاور اروپا) قرار دارد.

ترکیه در خاور با کشورهای ایران، جمهوری آذربایجان (نخجوان)، ارمنستان، و گرجستان؛ در جنوب خاوری با عراق و سوریه؛ و در شمال باختری (بخش اروپایی) با بلغارستان و یونان همسایه است. همچنین ترکیه از شمال با دریای سیاه، از باختر با دو دریای کوچک مرمره و اژه، و از جنوب باختر با دریای مدیترانه مرز آبی دارد. دو تنگهٔ راهبردی بسفر و داردانل نیز در اختیار ترکیه است.

پهناوری ترکیه ۷۸۳٬۵۶۲ کیلومتر مربع (سی و هفتم) است. ترکیه کشوری کوهستانی و نسبتاً پرباران است. شکل این کشور مانند یک مستطیل است که از سوی خاور و باختر امتداد یافته‌است. ترکیه با قرار گرفتن در یکی از حسّاس‌ترین مناطق جهان، دارای موقعیّت جغرافیایی راهبردی و بسیار خوبی است و گذرگاه جنوب باختر آسیا و اروپا به شمار می‌آید و کشورهای بسیاری، به ویژه ایران از خاک ترکیه برای ترانزیت کالا و انرژی استفاده می‌کنند. ترکیه از آب و هوای خوب و جلگه‌ای برخوردار است و مکان های جالب و دیدنی دارد به دلیل همین سالانه تعداد زیادی توریست به آنجا مسافرت می‌کنند.

جمعیت ترکیه حدود ۷۷ میلیون نفر (برآورد ۲۰۱۵) می‌باشد، که حدوداً ۷۵ تا ۸۵ درصد مردم سنی و ۱۵ تا ۲۵ درصد هم علوی هستند. حکومت ترکیه لائیک است ولی بسیاری از مردم به دیناسلام پایبند هستند و عید فطر و عید قربان در این کشور تعطیل رسمی است. همچنین در ترکیه حدود ۷۰٪-۷۵٪ درصد مردم ترک، ۱۸٪ درصد کرد و ۷٪-۱۲٪ را سایر باشندگان قومی ترکیه تشکیل می‌دهند.

زبان رسمی ترکیه، ترکی (استانبولی) است که در گذشته با خط عربی (عثمانی) نوشته می‌شد و از زمان تشکیل جمهوری ترکیه توسط آتاترک در سال ۱۳۰۲ هجری خورشیدی (۱۹۲۳) باخط لاتین نوشته می‌شود. ترکیه در میانه دو فرهنگ شرقی و غربی قرار دارد هرچند فرهنگ این کشور به شرق نزدیکتر است تا به غرب.

ترکیه با نام امپراتوری عثمانی در چند سدهٔ گذشته، بخش‌های بزرگی از خاورمیانه و جنوب خاوری اروپا را در دست داشت. تا اینکه پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی، جمهوری ترکیه به رهبری مصطفی کمال پاشا آتاترک در سال ۱۳۰۲ (۱۹۲۳) تأسیس شد.


موقعیت جغرافیایی

ترکیه در محلی که سه قاره اروپا، آسیا و آفریقا کمترین فاصله را از هم دارند قرار گرفته است. ترکیه پیوندی میان دو قاره آسیا و اروپا است. بخش اروپایی ترکیه را تراس و قسمت آسیایی آن را آناتولی (همچنین آسیای صغیر) گویند. تراس 5% خاک ترکیه و آناتولی 95% ترکیه را تشکیل می دهد. ترکیه از شمال غرب با بلغارستان و یونان، از شرق با ایران و اتحاد جماهیر شوروی سابق (گرجستان، ارمنستان و جمهوری آذربایجان) و در جنوب با عراق و سوریه هم مرز است. شبه جزیره ترکیه توسط چهار دریا احاطه شده است، دریای مدیترانه در جنوب، دریای اژه در غرب، دریای مرمره بین دو قاره آسیا و اروپا، و دریای سیاه در شمال کشور ترکیه را محاصره کرده اند. طول خط ساحلی ترکیه بیش از 8000 کیلومتر (تقریبا 5000) مایل است.


آب و هوا

ترکیه کشوری چهارفصل است که از آب و هوای مدیترانه ای، درجه حرارت معتدل، و بارش باران محدود برخوردار است. شمال کشور دارای کوه های بلند و پوشیده از برف است و آب و هوای آن کوهستانی و سرد است هم چنین سواحل دریای سیاه آب و هوای اقیانوسی و مرطوب دارد. مناطق جنوبی آن، سواحل دریای مدیترانه و دریای اژه، تحت تاثیر آب و هوای مدیترانه ای بیشترین درجه حرارت را در تابستان دارد باران در این بخش سال بندرت میبارد. این بخش در زمستان هوایی معتدل دارد. غرب ترکیه آب و هوای معتدل دارد و هر چه از غرب به شرق و شمال به جنوب می رویم آب و هوا گرم تر است.


تاریخچه

کشور ترکیه به دلیل موقعیت حغرافیایی خود همیشه مورد توجه قوم های بسیاری بوده است از این رو دارای تمدن، چهره ها و حوادث بسیاری است. این تمدن و تاریخ غنی در جای جای کشور قابل مشاهده است. ترکیه ی امروز با ویران شدن قوم های باستانی بسیاری، از جمله؛ هیتی ها، تروجان ها، امپراطوری بیزانس، یونانی ها، رومی ها، سلجوقیان، عثمانی و ... که در این خاک ساکن بودند بوجود آمده است. ترکیه پلی میان دو قاره ی آسیا و اروپا است، از این رو از گذشته آن را به عنوان نقطه ی ملاقات یا میدان نبرد در کشمکش ها در نظر میگرفتند. پس از جنگ جهانی اول بدلیل اشغال کشور توسط متفقین جنبش مردمی تحت رهبری مصطفی کمال پاشا، فرمانده نظامی که خود را در جنگ گالیپولی (جنگ استقلال طلبانه ترکیه با هدف لغو پیمان Sèvres)به عموم مردم کشورش شناسانده بود،بوجود آمد. در 18 سپتامبر 1922 نیروهای اشغال گر از کشور خارج شدند و در 1 نوامبر پارلمان جدیدی بوحود آمد و به سلطنت 623 سال حکومت عثمانی پایان دادند. پیمان لوزان در 24 جولای 1923، منجر به رسمیت شناختن حکومت تازه تاسیس "جهوری ترکیه" را به عنوان حکومت جایگزین شد و در 29 اکتبر حاکمیت جدید به طور رسمی به همگان معرفی شد. پس از آن مصطفی کمال اولین رئیس جمهور جمهوری ترکیه شد و نام افتخاری آتاتورک را از آن خود کرد. آتاتورک اصلاحات زیادی از جمله الفبای زبان ترکی را از عربی عثمانی به لاتین تبدیل کرد.


فرهنگ

فرهنگ امروز ترکیه تحت تاثیر فرهنگ های متعددی شکل گرفته است. سرزمین اصلی ترک ها آسیای مرکزی؛ هم مرز با چین، است. بیش از هزار سال پیش، این قوم به دلایل متعدی به سمت غرب جا به جا شدند. تا رسیدن به بخش آناتولی، تعاملات فرهنگی بین ترک ها با قوم های چینی، هندی، خاورمیانه و اروپا بوجود آمد. از این رو فرهنگ امروز ترکیه تاثیر گرفته از فرهنگ ها و ادیان متعددی است. همچنین سرزمین ترکیه قوم های متعددی را در خود دیده است، از این رو از جاذبه های فرهنگی مانند بنا های تاریخی، موزه ها، گالری ها و مکان های مذهبی برخوردار است.


مذهب

ترکیه کشوری سکولار است و مذهب رسمی ندارد، قانون اساسی ترکیه آزادی مذهب را فراهم می کند. دین غالب در این کشور اسلام است، 98% جمعیت این کشور را مسلمانان و 2% آنها را مسیحیان و کلیمیان تشکیل میدهند که 80% مسلمانان اهل تسنن هستند. اکثریت سنی ها را، سنی های حنفی هستند.

تاریخچه سیاسی ترکیه 

تاریخچه

ترکیه امروزی که زمانی قلب امپراتوری عثمانی بود، در سالهای ۱۹۲۰ توسط رهبر ملی‌گرای آن کمال آتاتورک به عنوان یک جمهوری مدرن و سکولار تاسیس شد.

ترکیه پل ارتباطی دو قاره اروپا و آسیا و بر دهانه دریای سیاه کنترل دارد و این موقعیت استراتژیک نفوذ آن را در منطقه افزایش داده ‌است.

پس از مرگ آتاتورک در سال ۱۹۳۸، حرکت ترکیه به سوی دمکراسی و اقتصاد باز برای چند دهه دچار وقفه شد. ارتش که خود را حافظ قانون اساسی می دید، با دخالت در امور سیاسی، در چند مورد دولت های مختلف را به این بهانه که ارزشهای سکولار زیر سئوال می برند، برکنار کرد.

در سالهای اخیر که ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپا تلاش می کند حضور ارتش در زندگی مدنی این کشور کاهش یافته است.

تلاش برای کاهش کنترل حکومت بر اقتصاد با موانع بسیاری رو به رو بوده است. پس از دهه‌ ها مشکلات انباشته شده که اقتصاد کشور را در آستانه فروپاشی قرار داده ‌بود، در سال ۲۰۰۲ ترکیه در مورد یک برنامه دشوار احیای اقتصادی با صندوق بین المللی پول IMF به توافق رسید.

تدابیر ریاضتی که از آن زمان به اجرا در آمد، عاملی شد که زمانی که بحران اقتصادی جهان در سال ۲۰۰۸ اقتصاد بسیاری از کشورهای جهان را تحت تاثیر قرار داد، ترکیه وضعیت بهتری نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر داشته باشد.

میزان بدهی دولتی نسبتا پائین بود و با اینکه تاثیرات بحران اقتصادی جهانی تا حدودی در ترکیه حس می شد، اما در سال ۲۰۱۰ اقتصاد ترکیه دوباره روندی رو به رشد پیدا کرد که تا اوایل ۲۰۱۱ ادامه پیدا کرد. اما این نگرانی وجود داشت که این رشد نتوان پایدار بماند.

ظهور حزب عدالت و توسعه

ترکیه برای عضویت در اتحادیه اروپا با موانع بسیاری روبه‌رو بوده است

در انتخابات سال ۲۰۰۲ پیروزی حزب اسلامگرای عدالت و توسعه، این نگرانی بر سر ایجاد مناقشه میان نظام سکولار با حمایت ارتش و جامعه سنتی که ریشه در آموزه های اسلام دارد، دوباره به وجود آمد.

از آن زمان سکولارهای مخالف دولت چندین بار حق قانونی حزب عدالت و توسعه برای در اختیار داشتن دولت را به چالش کشیدند.

در مارس ۲۰۰۸ دادگاه قانون اساسی دادخواست دادستان عالی را مبنی بر ممنوعیت حزب عدالت و توسعه و ۷۱ مقام دولتی این حزب از جمله عبدالله گل، رئیس جمهور و رجب طیب اردوغان، نخست وزیر را رد کرد. آنها به تلاش برای برقراری یک نظام اسلامی در ترکیه متهم شده بودند.

در سال های گذشته بارها دولت افسران ارتش را متهم کرده که قصد داشته از طریق سازمان مخفیانه "ارگنه قون" دولت را سرنگون کند.

رئیس ستاد ارتش در اعتراض به دستگیری افسران در تابستان ۲۰۱۱ استعفا کرد و پس از آن برای نخستین بار دولت غیرنظامی بجای نظامیان جایگزین او را منصوب کرد.

در سال ۱۹۹۹ این کشور کاندیدای عضویت در اتحادیه اروپا شد و از آن زمان در راستای تامین پیش شرطهای پیوستن به این اتحادیه، اصلاحاتی اساسی را در حوزه حقوق بشر و اقتصاد در دستور کار خود قرار داد. مجازات اعدام لغو شد، اقدامات جدی تری برای جلوگیری از وقوع شکنجه صورت گرفته و احکام جزایی بازبینی شدند.

اصلاحاتی هم در زمینه حقوق زنان، حقوق اقلیت کرد و مسائل زبانی، آموزشی و فرهنگی و کارکرد رسانه ها آنها به اجرا گذاشته شد.

فعالان حقوق زنان می گویند این اصلاحات ناکافی است و حکومت را متهم می کنند که به برابری اجتماعی زنان متعهد نیست و فقط تحت فشار اتحادیه اروپا این اقدامات را انجام می دهد.

پس از یک دوره چانه ‌زنی ‌های سخت، سرانجام مذاکرات مربوط به عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا در اکتبر ۲۰۰۵ آغاز شد و پیش‌ بینی می‌شود که حدود ۱۰ سال به طول بیانجامد. این مذاکرات تا امروز روند دشواری داشته است.

اولین پیشرفت در این مذاکرات چند هفته پس از آن اتفاق افتاد که ترکیه پذیرفت قبرس را به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اروپا بپذیرد؛ هرچند ترکیه در ضمیمه ای بر بیانیه خود اعلام نمود که این به منزله به رسمیت شناختن کامل دیپلماتیک قبرس نیست.

ترکیه در چند دهه اخیربه دلیل مناقشه ‌های مرزی در دریای اژه و سرنوشت سیاسی جزیره قبرس که به دوقسمت شمالی و جنوبی تقسیم شده، با همسایه نزدیک خود یونان روابط خصمانه ای داشته است.

چند کشور اروپایی برای ورود ترکیه به اتحادیه اروپا ابهامات جدی خود را اعلام کرده اند و آلمان و فرانسه خواسته اند ترکیه بجای داشتن عضویت کامل در اتحادیه اروپا "مشارکت با امتیاز ویژه" در این اتحادیه داشته باشد.

ترکیه خود را سنگر شرقی پیمان ناتو می دید و به همین دلیل رابطه نزدیکی با اسرائیل داشت. اما در سال های اخیر روابط این دو کشور به سردی گرائیده و آنکارا اکنون در تلاش است که روابط خود را با جهان عرب ارتقا بخشد.

مسئله کردها

به طور تخمینی یک پنجم جمعیت ترکیه را کردها تشکیل می دهند

ترکیه یک اقلیت پرشمار کرد دارد که برخی از ارزیابی ها تعداد آن را بین ۲۰ تا ۲۵ درصد جمعیت کشور تخمین می زنند. کردهای ترکیه می گویند دولت مرکزی همیشه سعی کرده که هویت قومی آنها را از بین ببرد و بخصوص از نظر اقتصادی و حقوق بشری همواره در مورد این اقلیت تبعیض صورت گرفته است.

حزب کارگران کردستان ترکیه (پ ک ک) که جزو معروفترین و افراطی ترین گروهای کرد در آن منطقه ، از سال ۱۹۸۴ مبارزه مسلحانه برای تشکیل یک منطقه یا حکومت مستقل را آغاز کرد.

در طول دو دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی، در شرق و جنوب شرقی ترکیه بر اثر این خشونت ها هزاران نفر کشته شده و صدها هزار نفر آواره شده اند.

در چند سال اخیر فعالیت مسلحانه این گروه که پس از دستگیری رهبر آن عبدالله اوجالان در سال ۱۹۹۹ ضعیف شده بود، بار دیگر افزایش یافته است. علاوه بردولت ترکیه، دولت آمریکا و اتحادیه اروپا پ ک ک را یک سازمان تروریستی می دانند.

دولت ترکیه در جهت نزدیک شدن به عضویت در اتحادیه اروپا،از سال ۲۰۰۳ محدودیت های استفاده از زبان کردی را کاهش داد.

در بخشی از برنامه ای ابتکاری که در سال ۲۰۰۹ معرفی شد، دولت ترکیه متعهد شد که حق یادگیری زبان کردی و استفاده از آن و حقوق فرهنگی کردها را افزایش دهد و حضور نظامیان در مناطق عمدتا کردنشین در جنوب شرقی کشور را کاهش دهد.

با این وجود درگیری ها همچنان ادامه داشته است. پیشنهاد پ ک ک در ژوئیه ۲۰۱۰ مبنی بر پذیرفتن آتش بس یا قرار داد صلح، در صورتی که دولت حقوق مدنی کردها را افزایش دهد، صریحا از سوی دولت رد شد. دولت این پیشنهاد را اظهارات "تروریستی" نامید و به همین دلیل از آن امنتناع ورزید.



در یک نگاه

نام کامل: جمهوری ترکیه
جمعیت: ۷۳.۶ میلیون نفر (سازمان ملل، سال ۲۰۱۱)
پایتخت: آنکارا
بزرگترین شهر: استانبول
مساحت: ۷۷۹،۴۵۲ کیلومتر مربع
زبان اکثریت: ترکی
مذهب اصلی: اسلام
امید به زندگی: ۷۲ سال (مردان) - ۷۷ سال (زنان) (سازمان ملل)
واحد پول: لیره جدید ترکیه
صادرات اصلی: میوه و سبزیجات، منسوجات و البسه، آهن و فولاد، وسایل نقلیه موتوری، ماشین آلات، سوخت
سرانه درآمد ناخالص ملی:۹۸۹۰ دلار(بانک جهانی، سال ۲۰۱۰)
نشانه اینترنتی: tr.
کد تلفنی بین ‌المللی: ۹۰+

رهبران

رئیس جمهور: عبدالله گل

متولد ۱۹۵۰، کایسری (در مرکز ترکیه)

عبدالله گل، وزیر خارجه پیشین، از سوی حزب عدالت و توسعه برای مقام ریاست جمهوری معرفی شد و پس از ماهها بحث و جنجال بر سر نامزدی اش بالاخره درماه اوت ۲۰۰۷ پارلمان ترکیه او را برگزید و وی جایگزین احمد نجدت سزر شد.

او نخستین رئیس جمهور ترکیه است که پیشینه مذهبی دارد.

در ماه های منتهی به انتخاب او به عنوان رئیس جمهور، مخالفان دست به اعتراضات خیابانی زدند، احزاب مخالف، پارلمان را تحریم کردند، انتخابات پارلنانی زودهنگام اعلام شد و ارتش که از سال ۱۹۶۰ چهار دولت را ساقط کرده بود، بارها اعلام خطر کرد.

سکولار‌ها از جمله ژنرال های ارتش، مدعی بودند که آقای گل به ریشه ‌های فکری خود که اسلام سیاسی است وفادارخواهد ماند و این نگرانی را داشتند که عبدالله گل در تلاش خواهد بود که اصل جدایی کامل دین از حکومت در ترکیه را زیرسئوال ببرد.

مقامات ارشد نیروهای مسلح ترکیه و سیاستمداران حزب مخالف دولت- حزب جمهوریخواه مردم – در مراسم ادای سوگند آقای گل جدید شرکت نکردند.

عبدالله گل فعالیت سیاسی خود را در اوایل سالهای ۹۰ میلادی و از حزب اسلامگرای رفاه شروع کرد. فعالیت این حزب بعدا توسط دستگاه قضایی ممنوع شد. او و همفکرانش بعدها این ایده را که اسلام اصل تعیین کننده سیاست است کنار گذاشتند.

او در سال ۲۰۰۱ همراه با اعضای میانه روی جنبش اسلامگرایان، حزب جدیدی را به نام عدالت و توسعه تاسیس کرد و از گذشته اسلامگرای خود فاصله گرفت.

این حزب در سال ۲۰۰۲ در انتخابات به پیروزی رسید و آقای گل به عنوان نخست وزیر دولت را تشکیل داد. او در سال ۲۰۰۳ به نفع رجب طیب اردغان، از نخست وزیری کناره گرفت و در در مقام وزیر خارجه دولت اردوغان توانست وجهه ای میانه رو برای خود بسازد.

آقای گل از طرفداران سرسخت پیشبرد اصلاحات برای پیوستن به اتحادیه اروپاست.

قدرت اجرایی اصلی در ترکیه در اختیار نخست وزیر است. با این حال رئیس جمهور حق وتوی مصوبه های مجلس، انتصاب مقامات رسمی و تعیین قضات را دارد.

در رفراندومی که در سال ۲۰۰۷ برگزار شد اکثریت مردم ترکیه رای دادند که با اصلاح قانون اساسی در آینده رئیس جمهور نه توسط پارلمان بلکه با رای مردم انتخاب شود.

نخست ‌وزیر: رجب طیب اردوغان

متولد ۱۹۵۴، استانبول

رجب طیب اردوغان تنها رهبری است که در بیش از نیم قرن گذشته توانسته سه بار حزبش را به پیروزی برساند

رجب طیب اردوغان ژوئن ۲۰۱۱ در پی انتخابات سراسری که به پیروزی حزب عدالت و توسعه با گرایشهای اسلامی به رهبری او انجامید، سومین دوره نخست وزیری خود را آغاز کرد.

در این انتخابات حزب عدالت و توسعه بیشترین رای را از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۰۲ به دست آورد و نام آقای اردوغان را به عنوان موفق ترین رهبر سیاسی در تاریخ دمکراتیک ترکیه ثبت کرد. او تنها رهبری است که در بیش از نیم قرن گذشته توانسته سه بار حزبش را به پیروزی برساند.

با این حال حزب او برای پیشبرد بازبینی قانون اساسی نتوانست اکثریت لازم را به دست آورد و برای این کار نیازمند حمایت احزاب دیگر شد.

آقای اردوغان در سخنرانی خود پس از پیروزی در انتخابات گفت که برای بازبینی قانون اساسی با احزاب مخالف کنار خواهد آمد.

در طول هشت سال در مقام نخست وزیری او توانست ثبات اقتصادی و سیاسی در ترکیه برقرار کند. او همچنین توانست با حضور قدرتمند و نظامیان سکولار که در گذشته هر گاه لازم بود دولت که را ساقط می کردند، مقابله کند.

در سال ۲۰۱۰ دولت او توانست موافقت عمومی مبنی بر تغییرات در قانون اساسی را که سی سال پیش تدوین شده بود، به دست آورد. هدف از اصلاحات قانون اساسی کاهش قدرت نظامیان و ایجاد شرایط برای اجرای پیش شرطهای اتحادیه اروپاست.

نتیجه رفراندم قانون اساسی به عنوان رای اعتماد به آقای اردوغان محسوب شد. با این حال منتقدان می گویند برخی از این تدابیر، تلاش حزب عدالت و توسعه برای دور زدن سکولاریسم است.

مخالفان حزب عدالت و توسعه، این حزب را به داشتن ایدئولوژی اسلام سیاسی و تلاش برای برقراری حکومت دینی متهم می کنند

مخالفان حزب عدالت و توسعه، اعضای حزب را متهم می کنند که تمایلات اقتدارگرایانه دارند و به عدم تحمل رسانه ها و روزنامه نگارانی اشاره می کنند که به انتقاد از دولت می پردازند.

آقای اردوغان اولین بار چند ماه پس از پیروزی بزرگ انتخاباتی حزبش، در سال ۲۰۰۳ به مقام نخست وزیری رسید و با پیروزی در انتخابات سال ۲۰۰۷ برای بار دوم عهده دار این مقام شد.

آقای اردوغان پس از مخالفت ارتش و احزاب سکولار با نامزدی عبدالله گل برای مقام ریاست جمهوری، انتخابات سراسری را زودتر از موعد فراخواند.

گرچه آقای اردوغان به دلیل محکومیت قبلی وی - به خاطر خواندن یک شعر اسلامی در یک گردهمایی سیاسی- سالها پیش از حق شرکت در انتخابات محروم شده بود، اما تغییرات انجام شده در قانون اساسی به او اجازه داد که در انتخابات پارلمانی در سال ۲۰۰۳ شرکت کند.

او تلاش برای پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا را اصلی ‌ترین اولویت خود معرفی کرد و برنامه اصلاحاتی را در این راستا ارائه داد که راه را برای شروع گفتگوهای عضویت ترکیه در اکتبر ۲۰۰۵هموار کرد.

مخالفان حزب عدالت و توسعه، این حزب را به داشتن ایدئولوژی اسلام سیاسی و تلاش برای برقراری حکومت دینی شبیه به ایران متهم می کنند. اما این حزب، که اساسا طرفدار بازرگانی است، در انتخابات سال ۲۰۰۷ بر میزان نفوذ خود افزود و ۴۷ درصد از آراء را بدست آورد.

گرچه حزب عدالت و توسعه ریشه های اسلامی دارد، اما آقای اردوغان تاکید دارد که به اصول حکومت سکولار پایبند است.

آقای اردوغان فرزند خانواده ای تهیدست است و با دستفروشی مخارج تحصیل خود را تامین کرده است. تحصیلات دانشگاهی او در رشته اقتصاد است و پیش از دانشگاه در مدارس قرآنی درس خوانده است.

او در مقام شهردار استانبول در اواسط دهه ۹۰ ، نوشیدن الکل را در ساختمان های شهرداری ممنوع کرد و به دلیل افزایش کیفیت خدمات شهری محبوب شد.



رسانه‌‌ها

در ترکیه عرصه رسانه ای بسیار فعال است، با بیش از ۳۰۰ کانال خصوصی تلویزیونی- که بیش از ده مورد آن پوشش سراسری دارند- و بیش از ۱۰۰۰ ایستگاه رادیویی خصوصی که با شبکه دولتی (تی آر تی) رقابت می کنند.

تلویزیون با فاصله زیاد تاثیرگذارترین رسانه خبری در ترکیه است.

بسیاری از مطبوعات و رسانه ها متعلق به شرکتهای بزرگ اقتصادی ترکیه هستند؛ از جمله این موسسات گروه دوغان صاحب بزرگترین مجموعه رسانه ای ترکیه است.

موضوع هایی نظیر ارتش، مسئله کردها و اسلام سیاسی از جمله موارد حساسی هستند که برای خبرنگاران می تواند دردسر آفرین و خطرساز باشد و منجر به پیگرد قانونی و دستگیری آنها شود.

گزارش دیده بان حقوق بشر و گروههای بین المللی مدافع روزنامه نگاری حاکی از آن است که در ترکیه خبرنگاران بازداشت شده و یا مورد حمله پلیس قرار می گیرند. قطع برنامه شبکه های رادیو یا تلویزیون به دلیل پوشش دادن مسائل حساس امری عادی است.

برخی از مجازاتهای سخت در مورد خبرنگاران در سالهای اخیر به خاطر اصلاحات مربوط به پیوستن به اتحادیه اروپا لغو شده است.

بر اساس بندی از قوانین کیفری ترکیه، توهین به هویت ملی این کشور جرم محسوب می شود و این بند همواره دستاویزی برای پیگرد قضایی خبرنگاران، نویسندگان و ناشران بوده است.

پخش برنامه به زبان کردی که در ترکیه همواره ممنوع بوده، به عنوان بخشی از اصلاحات در مسیر پیوستن به اتحادیه اروپا برای تامین حقوق اقلیتها، از ژوئن ۲۰۰۴ از طریق شبکه دولتی تی آر تی آغاز شد. شبکه کردی زبان تی آر تی ۶ از سال ۲۰۰۹ کار خود را آغاز کرد.

برخی از شبکه های کردی مستقر در خارج نیز از طریق ماهواره برنامه های خود را پخش می کنند.

استانبول، پایتخت رسانه ای ترکیه، محل چاپ اغلب نشریات کشور است. بیش از ۴۰ عنوان روزنامه با توزیع سراسری و ۳۰ گاه نامه استانی در این شهر چاپ می شود.

مطبوعات

حریت - روزنامه پرتیراژ، با صفحات انگلیسی

ملیت - روزنامه پرتیراژ

طرف - روزنامه ملی گرا

جمهوریت - روزنامه چپ گرا

ترکیش دیلی نیوز - روزنامه انگلیسی زبان

تودیز زمان – نسخه انگلیسی روزنامه ای به همین نام

ینی عصیر - روزنامه

صباح - روزنامه، با صفحاتی به زبان انگلیسی

تلویزیون

رادیو و تلویزیون ترکیه (تی‌آر‌تی) - شبکه دولتی با پوشش چهار شبکه سراسری
استار تی ‌وی - خصوصی، اولین شبکه تلویزیونی که به انحصار دولت پایان داد
شو تی‌ وی - خصوصی، شبکه‌ ای با مخاطبان زیاد
کانال دی - خصوصی، شبکه ‌ای با مخاطبان زیاد
ای ‌تی ‌وی - خصوصی
فاکس - خصوصی
ان ‌تی ‌وی - خصوصی
سی ‌ان ‌ان ترک - بخش ترکی زبان شبکه مشهور خبری سی ان ان

رادیو

رادیو و تلویزیون ترکیه (تی ‌آر ‌تی) – دولتی، با چهار شبکه اصلی: فرهنگی، آموزشی و انواع موسیقی

کرال اف ام -خصوصی

سوگر اف ام - خصوصی